Items schrijven is een vak. En dat kun je leren!
Een projectvoorstel helder formuleren, een pakkende productnaam verzinnen, een blog schrijven, een scherpe mission statement neerzetten die de juiste snaar raakt? De magie zit in de juiste woorden samenbrengen tot een boodschap of opdracht. Dat vraagt om inlevingsvermogen, kennis van het onderwerp en kunnen spelen met taal. Zo geldt dat ook voor het schrijven van goede examenvragen. In vaktermen items genaamd.
Volgens Geertje van Opijnen is het schrijven van items een vak dat je kunt leren. Als toetsdeskundige begrijpt ze deze discipline als geen ander. Zij ziet toe op de kwaliteit van items en het samenstellen van examens. Je zou kunnen zeggen een soort van kwaliteitswaakhond waarbij zij nauw samenwerkt met de itemschrijvers (de constructiegroep). Met in achtneming van het curriculum, de toetsmatrijs en taxonomie. Zij gelooft dat oprechte interesse, een kritische blik, een nieuwsgierige houding, maar ook durven schrijven en durven schrappen je iteminzicht verrijken. Want ook bij items gaat het om eenvoud (maak je punt), zodat in de vraag en de alternatieven er geen speld tussen te krijgen is. En terwijl je aan de slag gaat, komt ineens dat geluksgevoel van een briljante ingeving waardoor je het ‘perfecte’ item geschreven hebt. En dat doe je in teamverband en in dialoog met elkaar. Dan vier je een feestje.
Samen uit, Samen thuis
Op een bijna leeg perron in Amersfoort stapt ze de trein in. Het is nog vroeg, een hele coupé voor zichzelf. Haar avontuur en opdracht is begonnen om vandaag en morgen twee kandidaten examen te laten doen. De trein gaat de tunnel in en mindert vaart want Schiphol is in zicht. Bij het uitstappen een moment van twijfel. Toch maar linksaf voor de roltrap.
Een paar minuten lopen naar de vertrekhal. Bestemming bereikt? Nee, integendeel. Nog 590 km in vogelvlucht naar Berlijn te gaan. Daar staan onze kandidaten paraat om – in opdracht van BASF – hun PDL® examens af te leggen.
Leyla Erdogan, coördinator Examenbureau Associatie, is van alle markten thuis. Zij weet hoe belangrijk haar rol in dit proces is. Vanaf het eerste contact bij het inplannen tot en met de afname op locatie geeft zij de kandidaten de rust en ruimte die ze nodig hebben. Goed en eerlijk examineren om objectief meten mogelijk te maken, met zorgzaamheid waar ook ter wereld. Zo ging het de afgelopen jaren. Dat was het plan, ook nu.
Dit jaar verliep geheel anders. Deze zomer vertrok de trein vanaf een leeg perron. Zonder Leyla, zonder vergezichten aan de horizon. Ze had de aansluiting juist niet gemist. Flexibiliteit en aanpassingsvermogen werden gevraagd.
De oplossing was nu samen thuis blijven en tóch examen doen. En dat kon met de inzet van online proctoring. Leyla hield toezicht – met onze partners – vanuit haar thuiskantoor, terwijl de kandidaten examen deden vanuit Berlijn. Door de eenvoudige logistiek van online proctoring konden de kandidaten hun examen gespreid afleggen. Het hoefde niet meer in één keer. Dat levert toegevoegde waarde.
En zo blijven we investeren in nieuwe mogelijkheden. Samen uit, samen thuis.
Bedankt dat je ons gebeld hebt. We zijn er voor je!
Met een vers kopje thee (koekje erbij) loopt ze naar haar bureau en zet haar headset op. Ze is er ‘weer’ klaar voor. “Blij dat ik weer examen kan doen!” Dat was de eerste reactie van onze kandidaten toen we in april van dit jaar aan de nieuwe maatregelen voldeden. Natuurlijk wij gaan je helpen, wat kunnen we voor jou doen?
Marinda Kraaij – teamleider Klantenservice – heeft met haar afdeling een klantenservice neergezet die het verschil maakt door de kandidaat te kennen.
Gepersonaliseerd is hier het ingrediënt. Verbinding maken, daar staat zij voor. Dat zit diep verweven in de drive van haar medewerkers. Vrijheid om je eigen stijl te ontwikkelen maakt dit mogelijk.
Het leveren van persoonlijke, serieuze (met glimlach), creatieve (met spoed), vindingrijke en bijzondere oplossingen aan de telefoon en per mail maken elk gesprek uniek. Immers, het afleggen van een examen – op je werk of in een test center – is spannend. Zeker nu je ook de optie hebt om op afstand examen te doen met online proctoring. Jij wilt het goed doen en wij voor jou!
Ieder verhaal dat binnenkomt telt. Ons antwoord past bij die situatie. Ook wanneer er ruimte gemaakt moet worden voor een minder blij moment. Zo’n moment van teleurstelling – voor de kandidaat – is ook voor ons een moment om mee te ‘dealen‘. Dan zijn luisteren, de uitslag toelichten, handvatten geven en aanmoedigen voor de herkansing meer dan welkom. Geen handboek komt hier aan te pas. Het zijn de beleving en inleving die tellen.
“It’s a wrap, folks!”
Josée – personage 1 – zit aan tafel als iemand die op het punt staat uit haar vel te barsten: zenuwachtige bewegingen, steeds naar de deur kijken en naar de tijd op horloge of mobiel. Ze veert op als Joop – personage 2 – gehaast komt binnenvallen. Zo begint het script van een examenvraag op beeld over ‘luisteren, samenvatten en doorvragen’.
Het is een scène waarin Joop niet al te berouwvol binnen komt lopen en zegt: “Sorry, sorry Joseetje, wat een drukke dag heb ik weer, ik heb je toch niet te lang laten wachten hè?” Josée reageert minzaam: “Nou, het is natuurlijk niet dat ik niks te doen heb. Nu weer met dat project van Hans.”
Eline Kleijer – toetsdeskundige bij de Associatie – is bij de opnames aanwezig en kijkt als ‘co-producer’ vanachter de camera mee met de regisseur. Zij bewaakt de kwaliteit door erop te letten dat de toets- en eindtermen in de scène leidend zijn. Het komt nu aan op de juiste vertaling door te ‘finetunen’.
Dit script, waaraan zij haar toetsdeskundige bijdrage heeft geleverd, wordt als video in een examen gebruikt om communicatieve vaardigheden van examenkandidaten te testen. Na vier uur van passen en meten zit het er bijna op.
Joop kijkt op zijn horloge en zegt: “O, is het alweer zo laat? Nou ik moet hollen. Druk, druk, druk.” Joop staat op, geeft Josée nog een schouderklopje en loopt weg. De scene is af. Met 1,5 uur aan opnameband is er genoeg materiaal om een video van 2,5 minuten te monteren. Eline is tevreden, het licht kan uit. “It’s a wrap, folks!”